Spoken Word Poetry: Kumusta?

Spoken Word Poetry: Kumusta?

Junrey R. Belando

October 14, 2018

Kumusta ka na? Masakit pa ba ang mga sugat sa puso mo 
dulot ng taong dati mong sinisinta?

Salamat naman kung okay ka na at unti-unti nang naghilom ang sugat 
o mga sugat sa puso mong kamakailan lang ay tila durog na durog na.

Pinupuri kita sa angkin mong tapang sa pagkubli ng sakit sa damdamin 
sapagkat sa panlabas na anyo ay waring hindi mo alintana.

Ang iyong taglay na tapang at lakas 
upang patuloy na bumangon ay talagang kahanga-hanga.

Nararapat sayo ay gawin kang isang bayani, 
bayani katulad nina Bonifacio, Jacinto at Mabini

Kasintapang mo sila 
bagama’t damdamin lamang at sarili ang iyong sandata

Tunay na hindi matatawaran
 ang ankin mong tapang sa pagkubli ng iyong pagkabalisa

Sapagkat sa labas at publiko 
waring buhay mo’y napaka perpekto 
'pagkat maligaya ang iyong ipinapakita.

Ngunit ang hindi nila alam habang ikaw ay malayang nakikipag-usap o tumatawa

Habang sa paggawa ng iyong mga takda-- hapon man o sa umaga

Habang sa mundo mong ginagalawan ikaw ay abalang-abala

Ay nananaig pa rin sa puso mo ang hapdi, kirot at buhay na walang-gana.

Ngunit bakit sa madla ay iba naman ang iyong ipinapakita?

Bakit kahit pag-iyak ay hindi mo man lang magagawa

Patunay ba ito na ikaw ay patuloy pa ding nagdurasa

Mula sa sakit at hapdi ng kahapong naglalaro pa din sa iyong alaala?

Nasaan na ang mga ngiting 'yon na tunay na maligaya?

Nasaan na ang buhay mong dati-rati ay kaysigla?

Nasaan na ang dating ikaw na tunay na napakaligaya?

Kapatid, tama na. Bumangon ka na at buksan ang iyong mga mata

Buhay mo ay may saysay kahit wala na ang dati mong sinisinta

Kapatid tama na. 
Pakatandaan na hindi ka nag-iisa, 
sapagkat naririyan naman mga taong sa kanila, ikaw ay mahalaga.

Kaya’t bangon na, alisin ang mga bagay na syang nakapiring sayong mga mata
 at harapin ang panibagong yugto pagkat alalahanin mo,
 habang buhay may pag-asa.